Τα ενδοαυλικά μοσχεύματα υπήρξαν επαναστατικά στην αντιμετώπιση των κοιλιακών ανευρυσμάτων της αορτής. Η ανοιχτή κλασική χειρουργική αντιμετώπιση συνοδευόταν από σημαντικά ποσοστά θνητότητας και επιπλοκών.
Τα πρώτης γενιάς μοσχεύματα που κυκλοφόρησαν τη δεκαετία του ‘90 αντιμετώπιζαν προβλήματα πλήρους μετατόπισης, καθώς και θρόμβωσης των σκελών. Τα συγκεκριμένα μοσχεύματα έχουν βγει απ’ την αγορά, όμως υπάρχουν πολλοί ασθενείς που έχουν δεχθεί θεραπεία με αυτά στο παρελθόν και χρήζουν εντατικής παρακολούθησης.
Stentgrafts 2ης γενιάς
Με την εξέλιξη των υλικών και μείωση της διαμέτρου των συστημάτων μεταφοράς των stentgrafts ήρθε η δεύτερη γενιά μοσχευμάτων, που χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα. Μειονέκτημα αυτών των συστημάτων είναι πως δεν έχουν πιστοποίηση για θεραπεία σύνθετων ανευρυσμάτων, θωρακοκοιλιακών ανευρυσμάτων ή κοιλιακών ανευρυσμάτων χωρίς ή με μικρό «λαιμό», κάτω των 1,5εκ.. Ως λαιμός περιγράφεται το φυσιολογικό τμήμα αορτής από τις νεφρικές αρτηρίες μέχρι και την αρχή του ανευρύσματος, στο οποίο γίνεται και η στήριξη του μοσχεύματος.
Custom–made Stentgrafts
Για τη θεραπεία σύνθετων θωρακοκοιλιακών ανευρυσμάτων, καθώς και κοιλιακών ανευρυσμάτων χωρίς επαρκή λαιμό, οι εταιρίες εξέλιξαν τα μοσχεύματα τρίτης γενιάς, τα custom–made μοσχεύματα (stentgrafts). Λέγοντας custom-made εννοούνται μοσχεύματα που παράγονται εξειδικευμένα για τον κάθε ασθενή με βάση την ανατομία της αορτής τους μετά από αξονική αγγειογραφία.
Τα συγκεκριμένα stentgrafts έχουν θυρίδες- «παράθυρα» (fenestrations) ή πλάγιους κλάδους (branches), οι οποίοι σχεδιάζονται έτσι ώστε να είναι στο σημείο έκφυσης των σπλαχνικών αρτηριών όταν το μόσχευμα τοποθετηθεί μέσα στην αορτή. Μετά τοποθετούνται επιπλέον stents μέσω των θυρίδων ή των κλάδων που γεφυρώνουν το μόσχευμα με τις σπλαχνικές αρτηρίες.
Το μεγάλο πλεονέκτημα αυτών των μοσχευμάτων είναι πως εισάγονται μέσω δύο μικρών τομών στη βουβωνική περιοχή ή και με μία τρίτη μικρή τομή στη μασχαλιαία περιοχή. Οι ασθενείς κινητοποιούνται άμεσα. Παλαιότερα, η αντιμετώπιση τέτοιων ανευρυσμάτων αορτής απαιτούσε ανοιχτή χειρουργική αντικατάσταση με μεγάλη τομή στον θώρακα και την κοιλιά του ασθενούς, με μεγάλη απώλεια αίματος, μεγάλη διάρκεια διαμονής στη μονάδα εντατικής θεραπείας και υψηλά ποσοστά θνητότητας και επιπλοκών. Τα μειονεκτήματα των σύγχρονων custom-made μοσχευμάτων είναι το ακόμα πολύ υψηλό κόστος τους και ο χρόνος παραγωγής τους που αποτρέπει τη χρήση τους σε επείγοντα περιστατικά.
Ο ιατρός έχει μεγάλη εμπειρία με τα συγκεκριμένα custom-made μοσχεύματα, έχοντας πραγματοποιήσει μόνος του μεγάλο αριθμό τέτοιων χειρουργείων. Παράλληλα υπήρξε ερευνητής αγγειοχειρουργός σε παγκόσμια έρευνα για τα custom-made μοσχεύματα Vascutek fenestrated Anaconda.