Λεμφοίδημα: Όσα θέλετε να ξέρετε
Το λεμφοίδημα είναι μία πάθηση που προκαλεί οίδημα (πρήξιμο) των άκρων. Συνήθως εμφανίζεται στα κάτω άκρα, αφορά κυρίως γυναίκες και μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και στην εφηβεία, αν και είθισται να απασχολεί άτομα άνω των 35 ετών.
Ποια είναι τα αίτια του λεμφοιδήματος;
Τα λεμφαγγεία είναι μικρά αγγεία του σώματος που μεταφέρουν ένα υγρό (τη λέμφο) στους λεμφαδένες πριν επιστρέψει στην κυκλοφορία του αίματος. Σε κάποιες περιπτώσεις, το λεμφικό σύστημα ενός μέλους δεν αναπτύσσεται σωστά ή αποφράσσεται (βουλώνει). Αίτια απόφραξης είναι χειρουργεία, τραυματισμοί, θεραπείες με ακτινοβολία, ειδικά σε περιοχές με λεμφαδένες. Ως αποτέλεσμα, προκαλείται μεγάλη συγκέντρωση λεμφικού υγρού και το άκρο πρήζεται. Αυτό είναι το λεμφοίδημα.
Ποια είναι τα συμπτώματα που εμφανίζει το λεμφοίδημα;
Το βασικότερο σύμπτωμα είναι το πρήξιμο, είτε ολόκληρου του κάτω άκρου, είτε μόνο της κνήμης και του ποδιού. Αυτό συμβαίνει συνήθως κατά τη διάρκεια της ημέρας και υποχωρεί τη νύχτα. Ωστόσο, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και σωστά, το υγρό συσσωρεύεται κι έτσι αυξάνεται ο λιπώδης ιστός, δημιουργώντας μία μεγάλη μάζα κι ένα έντονο αίσθημα πρηξίματος. Το δέρμα γίνεται ξηρό, σκληρό και παχύ, εμφανίζονται υπερκεράτωση και έντονες αλλοιώσεις. Κάποιες φορές δημιουργείται αίσθημα βάρους και έντονος πόνος στο πόδι. Τα συμπτώματα χειροτερεύουν στην έντονη ζέστη, αλλά και πριν την έμμηνο ρύση.
Πώς γίνεται η διάγνωση του λεμφοιδήματος;
Πέρα από το ιατρικό ιστορικό, ο αγγειοχειρουργός εκτελεί μία σειρά από διαγνωστικές εξετάσεις, κυρίως για να αποκλειστούν άλλοι παράγοντες του πόνου. Το triplex αγγείων θα αποκλείσει τη χρόνια φλεβική ανεπάρκεια, ενώ ένα υπερηχογράφημα θα αποκλείσει την ύπαρξη μάζας που πιέζει τα αγγεία και επιφέρει συμπτώματα ή την ύπαρξη προβλήματος με λεμφαδένες. Επιπλέον, το σπινθηρογράφημα αγγείων μπορεί να επιβεβαιώσει τη νόσο και να δείξει σε ποιο στάδιο βρίσκεται ο ασθενής.
Πώς θεραπεύεται το λεμφοίδημα;
Δυστυχώς δεν υπάρχει ξεκάθαρη θεραπεία, ούτε συντηρητικά, ούτε χειρουργικά. Αυτό που πρέπει να γίνεται είναι το λεμφοίδημα να διατηρείται σε ελεγχόμενα επίπεδα για να μην υπάρξουν σοβαρές επιπλοκές. Στη πρώτη φάση θεραπείας (στάδιο αποσυμφόρησης) γίνεται κυρίως μασάζ λεμφικού τύπου και χρήση ειδικών επιδέσμων. Στόχος είναι να αποσυμφορηθεί η περιοχή κατά 70-80%. Στη δεύτερη φάση θεραπείας, στοχεύουμε στην βελτίωση ή τουλάχιστον συντήρηση της κατάστασης σε σταθερό επίπεδο. Το μέλος τοποθετείται σε ανάρροπη θέση (ψηλά) και τυλίγεται με ειδικό ελαστικό, συμπιεστικό ένδυμα. Οι θεραπείες μπορούν να εναλλάσσονται κατά περίπτωση. Τέλος, συνιστάται η χρήση ειδικής κάλτσας, την οποία πρέπει να φορά ο ασθενής όλη τη διάρκεια της ημέρας, ώστε να αποσυμφορίζει την περιοχή. Σε εξαιρετικά σπάνιες και σοβαρές περιπτώσεις συνιστάται χειρουργική θεραπεία, όχι όμως πάντα, καθώς μπορούν να προκληθούν έντονοι τραυματισμοί.
Σε κάθε περίπτωση, ένα λεμφοίδημα μπορεί να αποφευχθεί από το να μεγαλώσει και να ξεφύγει. Φροντίστε το σωματικό σας βάρος, ασκηθείτε συχνά και διακόψτε το κάπνισμα. Εάν αντιληφθείτε οποιοδήποτε σχετικό σύμπτωμα, απευθυνθείτε στον αγγειοχειρουργό το συντομότερο δυνατό, ώστε να αντιμετωπιστεί στο νωρίτερο δυνατό στάδιο.