ΠΑΘΗΣΕΙΣ

Κιρσοί

Τι είναι οι κιρσοί και πώς εμφανίζονται;

Κιρσοί είναι η παθολογική κατάσταση διαστολής και αλλοίωσης του τοιχώματος των επιφανειακών φλεβών των κάτω άκρων. Οφείλεται στη δυσλειτουργία των βαλβίδων των επιφανειακών φλεβών, της μείζονος και ελάσσονος σαφηνούς φλέβας, με αποτέλεσμα το αίμα να λιμνάζει μέσα στις παθολογικές φλέβες, αντί να επιστρέφει στην καρδιά.

Διαχωρίζονται στους μεγάλους κιρσούς (με διάμετρο άνω των 3mm) και στις ευρυαγγείες.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου εμφάνισης κιρσών;

Συχνότερος παράγοντας κινδύνου αποτελεί η κληρονομικότητα. Άτομα που συγγενείς τους πρώτου βαθμού εμφάνισαν κιρσούς έχουν μεγάλη πιθανότητα να εμφανίσουν κιρσούς μετά την ηλικία των 30. Το γυναικείο φύλο αποτελεί επίσης έναν επιβαρυντικό παράγοντα κινδύνου.

Σημαντική επίδραση στις επιφανειακές φλέβες έχει και η εγκυμοσύνη, με αποτέλεσμα πολλές γυναίκες να εμφανίζουν κιρσούς λόγω της ορμονικής διαταραχής και της πίεσης των λαγόνιων φλεβών από τη μήτρα.

Επίσης, σημαντικός παράγοντας κινδύνου αποτελεί το επάγγελμα. Άτομα με πολλές ώρες ορθοστασίας κατά την εργασία τους εμφανίζουν συχνότερα κιρσούς. Τέλος, επιβαρυντικούς παράγοντες αποτελούν η παχυσαρκία, η καθιστική ζωή, μία προϋπάρχουσα εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση στο άκρο, καθώς και η ηλικία.

Ποιά είναι τα συμπτώματα των κιρσών;

Σε ασθενείς με ευρυαγγείες το πρόβλημα είναι καθαρά αισθητικό.

Όταν υπάρχει πρόβλημα με μεγάλους κιρσούς και ανεπάρκεια της σαφηνούς φλέβας οι ασθενείς διαμαρτύρονται για αίσθημα βάρους και πρήξιμο στα κάτω άκρα, ειδικά σε υψηλές θερμοκρασίες ή μετά από πολύωρη ορθοστασία. Σε κάποιες περιπτώσεις οι ασθενείς παρουσιάζουν πόνο ή κράμπες, ιδιαίτερα στην περιοχή της γάμπας. Σε προχωρημένες καταστάσεις υπάρχει κίνδυνος ατροφίας ή σκλήρυνσης του δέρματος με κλινική εικόνα εκζέματος, δερματίτιδας ή ακόμα και χρόνιου έλκους.

Ποιες είναι οι επιπλοκές των κιρσών;

Η πιο συχνή επιπλοκή των κιρσών αποτελεί η θρόμβωση των παθολογικών φλεβών με εικόνα φλεγμονής κατά μήκος της θρομβωμένης φλέβας. Η συγκεκριμένη επιπλοκή δε θεωρείται από μόνη της σοβαρή, αλλά έχει αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης συνοδού θρόμβωσης των εν τω βάθει φλεβών του άκρου με κίνδυνο πνευμονικής εμβολής.

Μία άλλη συχνή επιπλοκή είναι η αιμορραγία από επιφανειακούς κιρσούς, συνήθως μετά από τραυματισμό. Η αιμορραγία είναι συνήθως μεγάλη, αλλά αντιμετωπίζεται εύκολα με περίδεση του άκρου και συμπίεση της φλέβας που αιμορραγεί.

Σε χρόνιες παραμελημένες καταστάσεις εμφανίζεται η χρόνια φλεβική ανεπάρκεια με παθολογική εικόνα στο δέρμα των κάτω άκρων, έκζεμα, χρόνιο οίδημα, λευκή ατροφία, έλκος και συχνές φλεγμονές.

Πώς γίνεται η διάγνωση των κιρσών;

Gold standard στη διάγνωση των κιρσών αποτελεί ο υπερηχογραφικός έλεγχος (triplex). Με αυτήν τη μέθοδο μπορεί να διαγνωστεί η βαλβιδική ανεπάρκεια της μείζονος και ελάσσονος σαφηνούς φλέβας, καθώς και να χαρτογραφηθούν όλοι οι παθολογικοί κλάδοι τους.

Έχοντας αποκτήσει και τον τίτλο εξειδίκευσης στη Φλεβολογία, ο ιατρός έχει πολυετή πείρα στη διάγνωση και θεραπεία των κιρσών, τόσο με κλασικές χειρουργικές μεθόδους όσο και με ενδοαυλικές μεθόδους.